اگر کم می خوابید با این روش طول عمرتان را تضمین کنید! - وبلاگ ساعت ورزشی

به گزارش وبلاگ ساعت ورزشی، خوابیدن یک لذت واقعی است. با این وجود، خواب و یا بهتر بگوییم خوب خوابیدن برای زنده ماندن و طول عمر طولانی تر نیز امری لازم است. با این وجود، به نظر می رسد که انسان ها به طور فزاینده ای کم تر می خوابند. در واقع، از هر چهار بزرگسال یک نفر معتقد است که استراحت خوبی ندارد. به همین علت مهم است که زمانی را برای تامل در عادات خواب خود از نظر کمی و کیفی اختصاص دهیم. مدت زمان مطلوب خواب برای بزرگسالان و افراد مسن هفت تا نه ساعت است. این مدت زمان برای بچه ها طولانی تر است. شواهد فعلی نشان می دهند که خواب بسیار کم یا زیاد می تواند خطر مرگ و میر ناشی از همه علل را افزایش دهد. علاوه بر این، زنان بیشتر مستعد خواب کوتاه تر هستند.

به گزارش وبلاگ ساعت ورزشی به نقل از ال پائیس، اگر از خود می پرسید ورزش چه ارتباطی با خواب دارد پاسخ این است: ارتباط زیادی دارد. ما می دانیم که خواب و ورزش به وسیله یک تعامل پیچیده و متقابل که شامل مسیر های فیزیولوژیکی و روانشناختی متعددی است بر یکدیگر تاثیر می گذارند. متعهد شدن به انجام فعالیت بدنی کافی و حفظ عادات خواب سالم کلید افزایش طول عمر است.

علیرغم این واقعیت که تا به امروز نتایج علمی به دلیل بعضی محدودیت های مطالعاتی چندان قطعی نبوده اعتقاد بر آن است که فعالیت بدنی کافی می تواند خطر مرگ و میر ناشی از خواب ناسالم را کاهش دهد. محدودیت اصلی تحقیق در این باره یعنی مقدار گیری ذهنی فعالیت بدنی در مطالعه ای تازه در خصوص ارتباط فعالیت بدنی و مدت خواب با خطر مرگ و میر که اخیرا نتایج آن در مجله اروپایی قلب و عروق منتشر شده رفع شد.

در آن مطالعه فعالیت بدنی نزدیک به 100 هزار شرکت نماینده از هر دو جنس با میانگین سنی 62 سال در بازه زمانی یک هفته مقدار گیری شد و پیامد های مرگ ومیر به مدت هفت سال مورد ارزیابی قرار گرفتند.

در آن بازه زمانی کمی بیش از هزار نفر بر اثر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی و 1800 نفر بر اثر ابتلا به سرطان جان خود را از دست دادند. مدت زمان خواب افراد مورد آنالیز به سه گروه کوتاه (کمتر از شش ساعت در روز)، نرمال (شش تا هشت ساعت در روز) و طولانی (بیش از هشت ساعت در روز) تقسیم شد. فعالیت بدنی میانه تا شدید بر اساس این که آیا با دستورالعمل های سازمان بهداشت جهانی مطابقت دارد یا خیر تقسیم بندی می گردد: تقریبا 150 دقیقه فعالیت بدنی میانه یا 75 دقیقه فعالیت بدنی شدید در طول هفته یا ترکیبی معادل.

با این نتایج، ارتباط مستقلی بین طول مدت خواب و خطر مرگ و میر در یک الگوی U شکل مشاهده شد به این معنی که کسانی که خواب کمی دارند (کم تر از شش ساعت در روز) و یا زیاد می خوابند (بیش از هشت ساعت روز) در معرض خطر بالاتر مرگ در مقایسه با افراد با مدت زمان خواب طبیعی (شش تا هشت ساعت) قرار داشتند. این موضوع در خصوص خطرات مرگ و میر ناشی از تمام علل و خطرات مرگ و میر ناشی از علل قلبی و عروقی صدق می کرد. با این وجود، مدت زمان خواب با خطر مرگ و میر ناشی از سرطان ارتباطی نداشت.

اگر ارتباط فوق را بر اساس دسته های فعالیت بدنی طبقه بندی کنیم نتایج برای افرادی که توصیه های سازمان بهداشت جهانی را رعایت می نمایند دلگرم نماینده و مطلوب خواهد بود. پیروی از این دستورالعمل ها خطر مرگ و میر بیش از حد (به هر دلیل قلبی عروقی و مرتبط با سرطان) مرتبط با خواب بسیار کم یا زیاد را کاهش می دهد. بنابراین، فعالیت بدنی ممکن است ارتباط مضر مدت زمان خواب ناکافی با مرگ و میر را کاهش دهد. این داده ها هم چنین نشان می دهند افرادی که با کم ترین خطر مرگ روبرو بودند کسانی هستند که مدت خواب طبیعی (شش تا هشت ساعت در روز) را همراه با فعالیت بدنی زیاد دارند.

جالب ترین نتیجه از این مطالعه آن است که افرادی که ساعات زیاد و یا خیلی کم می خوابند در صورت رعایت توصیه های سازمان بهداشت جهانی در خصوص فعالیت بدنی می توانند خطر مرگ بالای خود را در مقایسه با افرادی که زمان ایده آل می خوابند کاهش دهند.

نویسندگان مقاله مرتبط با این ارزیابی در خصوص سازوکار هایی که به وسیله آن پدیده کاهش خطر مرگ و میر در افرادی که زیاد و یا کم می خوابند با انجام فعالیت بدنی و ورزشی رخ می دهد به برآورد پرداخته اند. خواب ضعیف با مواردی از جمله برانگیختگی بیش از حد سیستم عصبی سمپاتیک، مقاومت به انسولین، اختلال عملکرد اندوتلیال (لایه درون رگی) و التهاب همراه است. در همین حال، فعالیت بدنی با ویژگی هایی، چون تقویت آمادگی قلبی تنفسی، مهار پاسخ التهابی و بهبود متابولیسم گلوکز شناخته می گردد.

این مطالعه به طور قطع تایید می نماید که افزایش خطر مرگ و میر ناشی از مدت زمان خواب ناکافی (چه خیلی طولانی یا خیلی کوتاه) با عدم فعالیت بدنی تشدید می گردد. بنابراین، این یافته ها از ادغام فعالیت بدنی در مداخلات بالینی خواب و دستورالعمل های بهداشت عمومی حمایت می نمایند.