کمرویی بچه ها و مسئولیت والدین

به گزارش وبلاگ ساعت ورزشی، بسیاری از والدین در برخورد با بچه ها کمرو و یا به اصطلاح خجالتی خود با چالش های متعددی روبه رو هستند. در واقع آنها اغلب نمی توانند تشخیص دهند که آیا این شرایط عادی است یا احتیاج به سطوح خاصی از نگرانی وجود دارد؟ برای مثال ممکن است در موقعیت های اجتماعی کودک وابستگی زیادی به والدین خود نشان دهد، کم حرف باشد، نتواند به طور موثر با دیگران و به خصوص بچه های هم سن و سال خود ارتباط برقرار کند و بیشتر از مشارکت در بازی های گروهی فعالیت های انفرادی را ترجیح دهد.

کمرویی بچه ها و مسئولیت والدین

به گزارش تا شش ، با توجه به مقاله ای که از طریق مرکز ملی اطلاعات زیست فناوری آمریکا منتشر شده است، پدیده کمرویی در بچه ها زمانی تبدیل به مشغله فکری والدین می گردد که از موقتی بودن آن اطمینان کافی نداشته باشند.

همانطور که می دانیم بعضی از بچه ها احتیاجمند یک بازه زمانی کوتاه مدت اولیه هستند تا بتوانند با محیط جدیدی که در آن قرار می گیرند مانوس شوند. بر اساس مطالعه ای که از طریق مجله معتبر نیچر قابل دسترسی است، این دسته از بچه ها هیچگونه مسئله ای نخواهند داشت زیرا در پی گذر از مدت مذکور ارتباط گیری مطلوبی را به نمایش می گذارند. این در حالی است که عده ای دیگر طی زمان با سطوح پایداری از کمرویی دست و پنجه نرم می نمایند و منجر به القای استرس به والدین خود می شوند.

اما چرا روانشناسان و مشاوران خانواده به این مسئله در بچه ها بسیار بیشتر از بزرگسالان اهمیت می دهند؟ در پژوهشی که از طریق کتابخانه آنلاین دیجیتال ساینس دایرکت منتشر شده، به جزئیات این موضوع پرداخته شده است. با استناد به این مطالعه، رفتار محتاطانه بچه ها نسبت به افراد بزرگسال کاملاً طبیعی است اما نمی توان چنین واقعیتی را به دیگر بچه ها با محدوده سنی مشابه هم تعمیم داد.

در حقیقت طبق گزارشی از محققان دانشگاه میشیگان بچه هایی که از دوستان خردسال خود نیز کناره گیری و این مشکل را در طولانی مدت حفظ می نمایند، ممکن است احتیاج به آنالیز های تخصصی دقیق تری داشته باشند. علاوه بر این یکی دیگر از علائم نگران نماینده در این زمینه، عدم تعامل مناسب کودک با همسالان خود خواهد بود.

بچه ها هنگام برقراری ارتباط با دوستانشان به طور ناخودآگاه بخش مهمی از مهارت های ضروری زندگی را تمرین می نمایند و توسعه می دهند که همگی به عنوان پایه تکاملی آنها عمل خواهند کرد. از جمله مهم ترین مهارت های موردنظر می توان به توانایی درک عواطف و دیدگاه های مردم، یادگیری مفهوم نوبت در بازی و گفت و گوهای محبت آمیز، مذاکره در مورد فعالیت های مشترک لذت بخش، قابلیت بحث پیرامون نظرات مخالف و بعلاوه نحوه اصولی بیان عقاید اشاره نمود.

کمرویی و دوست یابی

همانطور که اشاره شد رفتارهای خجالتی در مقابل شرکای اجتماعی آشنا بسیار بیشتر از افراد غریبه اهمیت خواهند داشت. در مقاله ای که از طریق نمایه استنادی اسکوپوس انتشار یافته می خوانیم که این مسئله می تواند ریشه های روانشناختی داشته باشد و در صورت تکرار باید کودک با استفاده از متدهای مطرح روانشناسی تحت روند مشاوره قرار بگیرد. برترین گزینه به منظور آنالیز چنین رفتارهایی، چگونگی تعامل کودک با دوستان در محیط مدرسه و یا مهدکودک خواهد بود. بچه های که با این چالش های روحی روبرو هستند، از واکنش های دوستانشان نسبت به آنها و به ویژه عدم پذیرش اجتماعی واهمه خواهند داشت.

اما چگونه متوجه شویم که کمرویی بچه هامان غیرعادی است و می تواند به مسائل جدی در آینده منجر گردد؟ با توجه به مطالعه ای که از طریق انتشارات جان وایلی و پسران به چاپ رسیده است، از جمله اصلی ترین نشانه های حالات خجالتی مشکل ساز در بچه ها چالش های پیش روی آنها در حیطه دوست یابی محسوب می گردد. در واقع اگر فرزندتان دچار انزوای اجتماعی شده است، احساس محرومیت یا قربانی بودن دارد و به سلامت عاطفی وی آسیب رسیده است، باید تغییرات وی را در درازمدت زیر نظر بگیرید و چنانچه استمراری در این روند مشاهده گردد استفاده از یاری حرفه ای ضروری خواهد بود.

علاوه بر این با استناد به جدیدترین پژوهش های منتشر شده از طریق مجله روانشناسی بچه ها، با وجود آن که کمرویی می تواند به یک نسبت بچه ها پسر و دختر را تحت تاثیر قرار دهد اما به نظر می رسد که پسربچه ها مسائل بیشتری در این زمینه خواهند داشت. این موضوع می تواند ارتباط تنگاتنگی با تابوهای اجتماعی و بعلاوه نقص هنجارهای تعریف شده برای مردان از جمله جسارت دائمی داشته باشد.

چه مسئولیتی برعهده والدین خواهد بود؟

بر اساس مطالعه ای دیگر اطلاعات کامل آن از طریق ناشر بین المللی اشپرینگر ساینس+بیزینس مدیا در اختیار علاقه مندان قرار داده شده است، به والدین توصیه می گردد که توجه ویژه ای به اختلال میان کمرویی بچه ها با فعالیت های همیشگی و روتین های روزمره خانواده داشته باشند. یکی از برترین رفرنس ها در این مورد، برنامه درمانی آنلاین رفتار شناختی، تعاملی و مبتنی بر شواهد تحت عنوان BRAVEبه شمار می رود. اگر سری به وب سایت این پروژه بزنید، اطلاعات مفیدی به دست خواهید آورید. برای مثال شرح داده شده است که اگر کمرویی کودک از حضور وی در جشن تولد دوستانش، بازی با آنها در محیط خارج از منزل و یا برنامه های جمعی خانواده مانند دید و بازدید آشنایان جلوگیری کند، به احتمال زیاد با وضعیتی عادی رو به رو نیستید.

از طرفی دیگر گزارشی از انجمن روانشناسی آمریکا تایید می نماید که والدین می توانند به همراه فرزند خود در گردهمایی های مختلف محبت آمیز و رسمی شرکت نمایند تا از این طریق به مرور زمان اختلال کمرویی غیر طبیعی را رفع سازند.

لازم به ذکر است که این روند باید بسیار با احتیاط و تدریجی دنبال شده و به هیچ عنوان کودک دچار احساس فشار روانی خارجی نگردد. با جمع های کوچک که افراد محدود و آشنا در آنها حضور دارند آغاز کنید و با سرعتی آرام ارتباط اجتماعی شکل گرفته را توسعه دهید.

منبع: فرارو

به "کمرویی بچه ها و مسئولیت والدین" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "کمرویی بچه ها و مسئولیت والدین"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید