کهکشان ما از نگاه آدم فضایی ها به چه شکلی است؟ ، تفاوت عجیب راه شیری با کهکشان های دیگر
به گزارش وبلاگ ساعت ورزشی، از صد سال پیش که دانشمندان فهمیدند جز کهکشان ما، کهکشان های دیگری هم در دنیا وجود دارند، این سوال که ما از بیرون چطور به نظر می رسیم، سوژه ای مجذوب کننده بوده است.
به گزارش وبلاگ ساعت ورزشی و به نقل از ساینس الرت، ستاره شناسان بیگانه که در کهکشانی دیگر زندگی می نمایند، ممکن است 100 میلیارد ستاره راه شیری ما را کمی بیشتر از یک نور کوچک تار در آسمان شب خود ببینند. با این حال، اگر آن ها فرکانس های نور را در آن لکه های کم نور تجزیه و تحلیل نمایند، ممکن است بتوانند رمزگشایی نمایند که کهکشان ما از چه چیزی ساخته شده است.
اما شیمی کهکشان راه شیری از میلیون ها سال نوری دورتر چگونه به نظر می رسد؟ تحقیقات اجرا شده به وسیله موسسه نجوم ماکس پلانک در آلمان و دانشگاه یون نان در چین پاسخی برای این سوال دارد: کهکشان ما یک توپ عجیب و غریب است، اما در نوع خود بی نظیر نیست.
توزیع فلز در کهکشان راه شیری در مقایسه با کهکشان های دیگر بسیار مسطح تر است و بیشتر شبیه یک پنکیک است تا یک دونات. به گفته محققان، کهکشان ما منحصر به فرد نیست، اما چندان هم رایج نیست. توزیع فلزی کهکشان راه شیری، احتمالا برای کهکشانی به این جرم، متداول نیست. ستاره شناسان از کلمه فلز برای اشاره به تمام عناصری استفاده می نمایند که از هیدروژن و هلیوم سنگین تر هستند.
هسته های هیدروژن و هلیوم حدود سه دقیقه پس از انفجار بزرگ شکل گرفتند و الکترون ها حدود 380 هزار سال بعد برای ساختن اتم ها حرکت کردند. عناصر سنگین تر، محصول میلیاردها سال تکامل ستاره ای هستند که برای ظهور احتیاج به زمان بیشتری دارند. به همین علت، ستارگانی که زودتر در تاریخ کیهان متولد شده اند، نسبت به ستاره هایی که دیرتر متولد شده اند، فلزات کمتری دارند.
آهن در مرکز کهکشان راه شیری، در ارتفاع حدود 7 کیلوپارسک از مرکز (یا 23000 سال نوری) کمیاب است. ستارگان جوان نسبت به ستارگان مسن تر آهن بیشتری دارند.
محققان کهکشان راه شیری ما را با 321 کهکشان با جرم مشابه که به عنوان بخشی از نقشه برداری کهکشان های نزدیک در رصدخانه (MaNGA) مشاهده شده بود، مقایسه کردند. آن ها دریافتند که تنها یک درصد از این کهکشان ها از نظر توزیع فلز با کهکشان راه شیری مطابقت دارند.
محققان بعلاوه کهکشان راه شیری را با 134 کهکشان ایجاد شده در شبیه سازی (TNG50) کیهان، که تکامل ده ها هزار کهکشان را در یک دوره 13.8 میلیارد ساله مدل سازی کردند، مقایسه کردند. فقط 11 درصد از کهکشان های شبیه سازی شده شبیه کهکشان های ما بودند.
به طور میانه، محتوای آهن (Fe) در مرکز و حومه کهکشان ها در آنالیز MaNGA به طور مساوی توزیع شده است. در مقایسه، میزان آهن راه شیری در مرکز کمتر است، در وسط به اوج می رسد و سپس در لبه های کهکشان به بیرون کاهش می یابد. (لیان و همکاران، نجوم طبیعت، 2023)
- عکس | ظاهر عجیب و غیر معمول زحل در آخرین تصویر جیمز وب! | این عکس محققان را مجذوب خود نموده است
اما چرا کهکشان راه شیری ما این قدر عجیب است؟ چند شرح وجود دارد. شاید ستارگان قدیمی تر با محتوای فلز پایین تر از تمام منابع موجود در مرکز کهکشان استفاده نموده اند. این بدان معناست که تعداد کمی از ستاره های جوان در آن جا متولد شده اند، که می تواند شیب فلزات در مرکز را شرح دهد. از سوی دیگر، سیاه چاله بسیار پرجرم در مرکز کهکشان راه شیری ممکن است در حین غذا خوردن، تشعشعات خود را به بیرون پرتاب نموده باشد که این تشکیل ستاره در مرکز را سخت نموده است. کمبود فلزات در لبه های کهکشان راه شیری هم می تواند ناشی از بلعیدن کهکشان دیگری با محتوای فلز کم باشد. احتمال دیگر هم این است که میزان تخمین زده شده قرص ستارگان راه شیری اشتباه باشد.
این مقاله در Nature Astronomy منتشر شده است.
منبع: همشهری آنلاین