19 علت برای سفر به آذربایجان - وبلاگ ساعت ورزشی

به گزارش وبلاگ ساعت ورزشی، آذربایجان | Azerbaijan

کشور آذربایجان از آن کشورهای حوزه دریای خزر است که قرابت های فرهنگی زیادی با ایران دارد و سفر به این سرزمین و ملاقات از مرکز آن، باکو، برای ما مجذوب کننده است. با وجود آنکه این کشور سالهاست که از اتحاد جماهیر شوروی جدا شده است ولی همچنان فضای سوسیالیستی آن دوران بر روح و روان این کشور قدیمی حاکم است. در ادامه با خبرنگاران همراه شوید:

گرم شدن با شعله های آتش

در دورانی که جاده راه ابریشم رونق فراوانی داشت، آذربایجان سرزمینی بود که در چهار راه تجارت آن موقع قرار داش. بعلاوه، این کشور آسیای میانه، در آن موقع به سرزمین شعله های آتش نیز می شناختند. شترداران این سرزمین را با شعله های آبشرونی باز می شناختند که شب و روز شعله ور و روشن بودند. چند سال پیش، دولت این کشور تصمیم گرفت تا آسمان خراشی را در باکو بسازند که شباهت به چنین شعله هایی داشته باشد. کار ساخت این برجها که در سال 2012 به خاتمه رسید به نماد شهر باکو در دوران تازه تبدیل شد. نمای این برج ها بطور کامل با صفحه نمایش ال.ئی.دی پوشانده شده است که تصویر شعله های آتش را در سرتاسر برجها به نمایش می گذارد.

معماری شگفت انگیز موزه حیدر علیف

مرکز یا موزه حیدر علیف، رئیس جمهور پیشین آذربایجان، را می توان وقتی که از فرودگاه بین المللی این شهر به سمت مرکز شهر در حال حرکت هستید، مشاهده کنید. آنهایی که از معماری سر در می آورند، خیلی زود در نگاه اول متوجه خواهند شد که سبک معماری این بنای مدرن که طراح آن بانویی بنام زاها حدید می باشد، آینده گرا است. این بنا به هیچ وجه، دارای زاویه ها و گوشه های تند نمی باشد، بلکه بیشتر زاویه های این ساختمان سفید رنگ خمیده ای شکل است. بناهای معماری بسیار زیادی و جالبی در سالهای اخیر در شهر باکو آذربایجان سر برافراشته اند، که برای بازدید از هر یک از این بناهای مدرن می توان زمان ویژه و مجزایی برای بازدید از آنها اختصاص داد. در خیابان اصلی باکو، به مکانهایی که ارزش بازدید را دارند، می توان به موزه فرش باکو که ساختمان آن به شکل فرش لوله شده است، مرکز بین المللی موسیقی مقام-که نوعی دستگاه موسیقی آذربایجانی محسوب می شود-ترمینال اتوبوس و ایستگاه مترو این شهر اشاره نمود که سقف ورودی مترو را فرشی جادویی پوشانده است.

فراموشی واقعیت

ایچری شهیر، شهر باستانی باکو می باشد که گذشته شرقی آن با دیواره های قلعه ای باستانی احاطه شده است.خیابان های تنگ و باریک، بالکن های چوبی، مساجد و حمام های عمومی از بارزترین مشخصات این شهر قدیمی است. ایچری شهیر بعد از آنکه در فهرست یونسکو قرار داده شد، مورد بازسازی و بازسازی واقع شد.

قدم زدن در کنار ساحل دریای خزر

پارکی که در کنار ساحل دریای خزر ساخته شده است وبین مردمان باکو به بلوار معروف است، در سال 2009 میلادی صدمین ساگرد ساخت آن جشن گرفته شد. این پارک جذابترین بخش باکو می باشد و بسیاری از افرادی که به شهر باکو سفر می نمایند و فرقی هم نمی نماید چه توریست باشند و چه غیر آن، همیشه از پارک بلوار شهر باکو و جذابیت هایش به نیکی یاد می نمایند. این امر به علت وجود فضای سبز، کافه ها و چایخانه های بسیار در راستا بلوار، غذاخوریها و فضایهای بازی برای بچه ها و بزرگسالان است. این پارک حدود 5.5 کیلومتر طول دارد و هر سال به طول آن اضافه می شود. در حال حاضر نقطه شروعین پارک از میدان پرچم شروع می شود. ارتفاعی که این پرچم در آن قرار داده شده است، از بلندترین ها در جهان به شمار میرود. نقطه انتهای پارک در ترمینال بندر بین المللی باکو به خاتمه می رسد.

خواندن یک پیام

حدود 6000 نقش نگاره که روی سنگ آهک های نرم منطقه گبوستان این کشور کشف شده اند که به دوران مختلف زمین شناسی مربوط می شوند. این دوران از پارینه سنگی تا قرون وسطی امتداد پیدا می نماید. مضمون هایی که انسانهای نخستین در این سنگها به تصویر کشیده اند، مفهومی همیشگی و ابدی دارد. بطور مثال، نقشهایی چون ماه و ستارگان، زندگی و مرگ، ماهیگیری، شکار و غیره از جمله این نقش نگاره های سنگی این منطقه است. یکی از پتروگلیف ها یا سنگ نگاره هایی که در این منطق کشف شده و تصویر یک کشتی غیر معمول را به تصویر کشیده است، مردم شناس سرشناس نروژی را بر آن داشت تا ادعا کند بین وایکینگ ها و ساکنین جزیره آبشرون پیوندهایی وجود داشته است.

شنا کردن در بزرگترین دریاچه نمکی کره زمین

تمام منابع رسمی و غیر رسمی دریای کاسپین را بزرگترین دریاچه جهان به حساب می آورند. این دریاچه 371000 کیلومتر مربع وسعت دارد و بیشینه عمق آن به 1025 متر می رسد. وسعت بسیار زیاد این دریاچه و پوسته اقیانوسی مانند پوسته کف آن، باعث شده است که نام دریا را بر این دریاچه گذارند. البته آب این دریا به شوری خیلی از آبها نیست و بنابراین برای شنا بسیار ایده آل است. به چشمها آسیبی نمی رساند و برای پوست ضرری ندارد. زیر ساخت پیشرفته سواحل آبشرون و وجود استراحتگاه معروف نابران که مملو از هتل، مراکز تفریحی، کلوب قایق سواری، مراکز ماهیگیری و تجهیزات مخصوص شیرجه می باشد، این ادعا را که چرا آذربایجان را می توان مرکز توریسم آبی کشورهای حوزه دریای خزر قلمداد کرد.

سفر به انتهای زمین

مردمان شهر اردوباد-که در دامنه کوههای شهر نخجوان واقع شده است- به سنت های دیرین خود همچنان پایبند بوده و ساکنین آن کرم ابریشم فراوری می نمایند ویا باغ های میوه ایی چون هلو، زردآلو و لیمو را در اختیار دارند. بنابراین طبیعت بکر و آرام این منطقه ارزش یکبار رفتن را دارد.

در جستجوی فرش

برای قرن های متمادی، مردمان روستای لاهیج صبح اول وقت کاری را انجام می دهند که نیاکانشان در آن استاد و ماهر بوده اند و آن فرش بافی بوده است. بعلاوه، برای هنرهایی مثل مس کاری و آهنگری، این روستا معروفیت داشته است و آثار هنری این روستائیان حتی در موزه لوور نیز به نمایش گذاشته شده است.

خرید باقلوا

وقتی از باکو به سمت شکی در حرکت هستید، متوجه خواهید شد که بیابان ها و استپ جای خود را به کوههای بلند می دهد. این شهر بیشتر به خاطر کاخ های تابستانی خان ها معروف است که در سال 1762 میلادی ساخته شده اند. ضمناً کارگاه شیرین پزی نیز در شکی وجود دارد که برای پخت باقلوای عسلی بسیار خوشمزه خود بسیار مفروف است.

رفتن به استراحتگاهی تفریحی

در طول سالیان اخیر، آذربایجان روی زیرساخت های خود سرمایه گذاری وسیعی را داشته است و هتل ها و مراکز تفریحی بسیاری را راه اندازی نموده است. یکی از جاهایی که برای تعطیلات کوتاه مدت می توان رفت شهر کوچک گابالا است. این شهر کوچک به علت داشتن یک موزه تاریخی که به دورانی بر می شود که مرکز آلبانیای قفقازی بوده است، ارزش یکبار رفتن را دارد.

پنهان شدن از چشم جهان

در بازار محلی گوبا، شما می توانید یک خودرو شخصی کرایه کنید و به روستای خینالوگ بروید که مرتفع ترین روستای آذربایجان قلمداد می شود. حدود 200 خانه درفاصله بسیار نزدیکی نسبت به یکدیگر در نوک تپه ایی قرار گرفته اند. روش زندگی مردم در این روستا برای سالها تغییر ننموده است. مردم در اینجا نان های تخت پخت می نمایند، نخ ریسی می نمایند و خانه های خود را با سوزاندن پهن خشک حیوانات گرم می نمایند.

رفتن به بلندای کوه

چشم نوازترین منظرههای آذربایجان در بخش شمالی این کشور، در پارک ملی شاهداگ قرار گرفته است. از دور دست ها براحتی می توانید آثار بارش برف در نوک قله کوه شاهداگ و بازاردوزو را ببینید. پیمایش کوه در اینجا از بخش آسان آن یعنی سطح یک شروع می شود و به سطح پنج که احتیاج به صخره نوردی نیز خواهد بود، می رسد.

رفتن به زمین های خاکی

منظره طبیعی که در جنوب باکو قرار گرفته است بسیار قرابت با سطح کره ماه دارد: کیلومترها سطح خاکی و بی رنگ و لعاب با دهانه های کوه آتشفشان، خاک رس و دریاچه های بسیار کوچک. برخی از این آتش فشان ها 400 متر ارتفاع دارند و برخی بسیار کوچک و تپه مانند می باشند. آنهایی که بزرگ هستند به ندرت فوران می نمایند ولی اگر هم چیزی بیرون پس بزنند، ان را با شدت زیادی انجام می دهند. برخی نیز هستند که مرتبا گل و لای بیرون می دهند مثل گوتورداگ در منطقه گبوستان.

درمان بیماری در استراحتگاه نفتلان

این استراحتگاه در سطح جهانی از اعتبار ویژه ایی برخوردار است و بخاطر خاصیت درمانگری این ماده نفتی، افراد زیادی به این منطقه از کشور آذربایجان مراجعت می نمایند. تاثیر گذاری این ماده از خانواده نفت بوسیله آزمایش های علمی به اثبات رسیده است و در حال حاضر پمادی مخصوی از این ماده بوسیله شرکتی آلمانی فراوری و در بازار مصرف به فروش می رسد.

خرید فرش

فرش ها در طرح ها و رنگهای مختلف بوسیله فرش بافان در این کشور بافته می شوند. ولی شیک ترین و با کیفیت ترین آنها را در شیروان و نوع آراسته به رنگ آبی و قرمز آن در گوبا بسیار در این دیار معروف می باشند.

پوشش با پارچه ابریشم

روسری های مخصوص روستای باسکال این سرزمین که به رنگ ها و طرح های بسیار زیبایی درست می شوند، از کارهای دستی مردمان این روستا محسوب می شود. ابریشم بکار رفته در این روسریهای سنتی از شهر شکی آورده می شود. بعد آنرا با رنگدانه های طبیعی خشک می نمایند و از درختان آویزان می نمایند. در مرحله آخر طرح و نقشه مورد نظر را با دستگاه چاپ چوبی به سطح روسری انتقال می دهند.

نشستن در کمین غزال ها

این حیوان بسیار تیز پا و چابک که در زبان محلی به جیران معروف است از زمانهای بسیار دور نماد کشور آذربایجان بوده است. سرزمینهای جنوبی در زبان شعر و ادب به جیران چل یا همان سرزمین غزال ها معروف شده اند. البته چند دهه پیش به علت شکار بی رویه نسل این حیوان رو به انقراض بود که با پیشگیری های بعمل آمده در حال حاضر در منطقه حفاظت شده شیروان که بعدها بوجود آمد، حدود 10000 گونه از آن در این منطقه زیست می نمایند.

طلای سیاه

خاویار را براحتی می توان در این کشور تهیه کرد، ولی امکان اینکه تعداد زیادی از آن را از آذربایجان خارج کنید وجود ندارد. به توریستان اجازه داده می شود تا تنها دو قوطی از آن را با خود از این کشور خارج نمایند.

غذاهای ملی

شما هر جایکه برای غذا خوردن بروید، چه به یک کاروانسرای قدیمی و یا رستوران ساحلی، بشقاب غذایی برای شما اورده می شود به نام ساج. این غذا شامل گوشت بره، فندوق، بادمجان و تکه های سیب زمینی، تکه های حلقوی فلفل شیرین و میوه به می شود که در روغن همگی سرخ می شوند. این غذا که بصورت تازه پخت می شود در یک بشقاب قرار داده می شود و زیر آن شمعی قرار داده می شود تا غذا گرم بماند. در بخش جنوب این کشور، غذاهایی چون لنکوران و لاوانگی غذای اصلی مردمان آن منطقه محسوب می شوند.