با کتانی های کوکام در مسیر تهران - وبلاگ ساعت ورزشی

به گزارش وبلاگ ساعت ورزشی، به گزارش خبرگزاری کتاب ایران ، امتحانات جبرانی نزدیک است و عباس که همواره از زیر بار درس خواندن فرار نموده، این بار هم سر قرار حاضر نمی گردد. مهران که از روستای بالاتر آمده تا هم در خرماچینی عماد را همراهی کند و هم عباس را در درس هایش یاری کند، از نیامدنش شاکی می گردد. قرار می گذارند حسابی از خجالتش در بیایند که با خبر می شوند به روستای مهران که در مرز واقع شده است، حمله شده است. حالا چند نوجوان بدون وسیله درست و حسابی باید خودشان را به روستا برسانند تا مهران بتواند مادرش، بی بی و خواهرش مریم را از معرکه نجات دهد.

فاطمه جدیدی در رمان کتانی های کوکام، ماجراهای پر فراز و نشیبی را روایت نموده. اتفاقاتی که از دل دغدغه های مهیج چند نوجوان به وجود می آیند و آن ها را با مفاهیمی مثل اتحاد و همدلی، تحت نام ایران عزیز، روبرو می نماید. رمان منظره روشنی برای نوجوانان این مرز و بوم ترسیم می نماید.

در بخشی از این رمان می خوانیم:

کمی اطرافش را نگاه کرد. برترین جا برای پناه گرفتن، همان بوته های درخت خرزهره بود. خودش را به آن ها رساند و منتظر شد تا ببیند اوضاع از چه قرار است؟ هیبتی بلند و چهارشانه، با اسلحه ای روی دوش، در تاریکی به آخور نزدیک می شد. درست نمی توانست ببیند. صدای ناله در آخور بلند شد. از لای شاخه ها سرک کشید و سعی کرد دید بهتری پیدا کند. تا موقعیت مناسبی پیدا کند، هیبت، داخل آخور شده بود و کسی را جلوی در نمی دید. خواست جلو برود. اما پاهایش نمی کشید. نفسش به شماره افتاده بود. قلبش تند تند می زد. فکر کرد اگر صدایی که شنید، واقعاً صدای علی باشد، این لندهور الان داخل آخور چه کار می نماید؟ خواست از پشت بوته ها بیرون بیاید که کسی را کنار دیوارِ آخور احساس کرد. کسی که سرش را پوشانده بود. چراغ قوه در یک دستش بود و اسلحه ای هم در دست دیگر داشت. نمی فهمید مرد است یا زن؟ زیر لب گفت:

خدایا چه خاکی به سرم کنم؟ برم یا بمونم؟ خدایا خودت یه کاری کن... خو یه دستی بجنبون دیگه؟ مو که کاری ازم برنمیاد... تو یه کاری کن...

شخصی که پشت دیوار بود، خزید و از درِ نیمه باز، بی صدا وارد آخور شد. مهران زمین گیر شده بود. مانده بود این آدم ها کی بودند؟ در دلش به خودش فحش می داد.

خاک بر سر چُلمنِت که زودتر نرفتی توی آخور. اینطور که پیداست، اون تو خبراییه ... ایقدر ترسویی و بِرا عماد لاتی پُر می کنی...

داشت برای خودش آسمان ریسمان می بافت که ناگهان صدای شلیکی از داخل آخور به گوش رسید. خواست بدود سمت آخور که دستی از پشت او را کشید. جلوی دهانش را گرفت و او را محکم زمین نشاند.

کتانی های کوکام، نوشتۀ فاطمه جدیدی در بهار 1402 در 148 صفحه با شمارگان 1000 نسخه به وسیله شرکت چاپ و نشر بین الملل در ایام برگزاری نمایشگاه کتاب تهران روانۀ بازار شده است.