خواندن چند اثر از یک نویسنده فرصت مقایسه آثار و شناخت دنیای او را فراهم می کند - وبلاگ ساعت ورزشی

به گزارش وبلاگ ساعت ورزشی، حسین قربانزاده خیاوی در گفت وگو با خبرنگار خبرنگاران (ایبنا)، درباره معرفی اثر داستانی برای بچه ها و نوجوانان که در روزهای به جای مانده فصل تابستان بخوانند گفت: همیشه دوست دارم چند کتاب از یک نویسنده را بخوانم. این کار خیلی برایم لذت بخش است؛ چرا که هم لذت خوانش را دارم و هم فرصت مقایسهٔ آثار، شناخت دنیای نویسنده و دنبال کردن خط فکری اش میسر می شود. به همین دلیل می خواهم آثار یک نویسنده را در این گفت وگو معرفی کنم.

وی در این باره اضافه نمود: از فرزانه رحمانی، نویسنده ادبیات کودک و نوجوان چهار کتاب کودک و یک کتاب نوجوان معرفی می کنم که برای خودم و دخترم خیلی لذت بخش هستند و بارها آنها را خوانده ایم. این نویسنده را به عنوان یک دوست واقعی بچه ها می شناسم؛ او کارشناس آفرینش های ادبی کانون پرورش فکری بچه ها و نوجوانان است و باید بگویم کودک و دنیای کودکی را خیلی خوب می شناسد. گویی خود کودکی است در متن و تصویر کتاب هایش بازی می کند و نقش می آفریند. به خوبی می داند کودک چگونه می اندیشد، با شخصیت کودکش می رود زیر کارتن، با او زیر پتو خیال می ورزد و می ترسد و در اتاقش به عنوان ناخدا می رود روی دکل کشتی اش. از کتاب های او هم کودک لذت می برد و هم بزرگسال. هر کدام لذتی متفاوت از جنس خیال دارد. فرزانه رحمانی در این چهار اثر یک بستهٔ کامل از لذت و خیال ورزی به مخاطب می دهد تا او بتواند در دنیایی که می شناسد یک تصویر تازه بیابد. رحمانی خوب بلد است دل مخاطب هایش را از شوق بلرزاند.

این نویسنده ادامه داد: اولین کتاب، کتاب دوست داشتنیِ اتاق دوست داشتنی من است. انتشارات میچکا این کتاب را چاپ کرده است. حس مالکیت و لذت از آن، استفاده از فضای اتاق به شکلی خیال انگیز، یاد دادن حریم خصوصی و احترام به آن و در نهایت لذت از موقعیت ها با خوانش این کتاب و دیدنی تصاویر زیبا و خیال انگیزش نصیب مخاطب می شود. کتاب دوم، من نبودم است. بچه ها دسته گل به آب می دهند؛ کارهای ریز و درشتی که گاهی نمی خواهند و جرئت ندارند مسئولیت آن را بپذیرند. این کتاب شهامت پذیرش مسئولیت کارها را به کودک نشان می دهد: قبول اشتباه و به گردن گرفتن آن. این اصل برای رشد و تعالی کودک پُراهمیت است. کتاب سوم، مهمان های وقت خواب است. مثل دو کتاب قبلی، این اثر هم تصویرگری جذابی دارد. فرزانه رحمانی در این کتاب به سراغ ترس در اتاق شخصی و مواقع تنهایی شبانه رفته است؛ اما ترس بچه هاه در این کتاب با خیال آمیخته و تبدیل می شود به هر آنچه کودک خیال می کند. آماده کردن کودک برای مستقل شدن، جسارت برای خوابیدن در اتاق خصوصی که دغدغه والدین هم هست، آسان می شود و لذت بخش؛ وقتی پای خیال در میان باشد و نویسنده ای دوست کودک و آشنا به دنیای او. کتاب چهارم جعبهٔ خیال است. وقتی در حال اسباب کشی هستیم و بیشتر اوقات هم به دلیل ریخت وپاش و شلوغی خانه و اتاق ها حال و حوصله نداریم باز خیال و یک کودک خیال پرداز همه چیز را دلنشین می کند. کارتن ها می شوند سفینه و زیردریایی و یک سفر دلنشین با موفرفری رخ می دهد. خیال تحمل سختی را برایمان ممکن می کند و قادر است لحظات پرخاطره ای هم رقم بزند.

نویسنده کتاب گریز از سال صفر یک اثر نوجوان نیز به مخاطبان پیشنهاد کرد: داستان نوجوان مادرم زاغچه را به نوجوانان معرفی می کنم. مادرم زاغچه درباره مرگ اندیشی نوشته شده است: مرگ هراسی نزد نوجوان ها، قبول مرگ و یافتن امید برای ادامهٔ زندگی. این نوع کتاب در ادبیات تألیفی کشورمان زیاد نیست و خواندن آن برای والدین هم مفید خواهد بود.

این نویسنده راجع به آخرین کتابی که مطالعه کرده است بیان کرد: در ایام تابستان بیشتر در حال خواندن کتاب و دیدن فیلم از دوران اسارت رزمندگان هستم. کتابی در این خصوص خواهم نوشت که کارهای مطالعه و تحقیقش را آغاز کرده ام.

قربانزاده خیاوی در اشاره به آخرین فعالیت ادبی خود برای بچه ها و نوجوانان گفت: جلد دو سه گانهٔ خاک خوارها را دارم ویرایش می کنم تا به ناشر تحویل بدهم. جلد اول این مجموعه با عنوان گریز از سال صفر چاپ شده و نامزد جایزه قلم زرین هم بود. جلد دوم این سه گانه بیداری آیقار نام دارد.