قهرمان محله ، فوتبالیست پیشکسوت؛ چهره محبوب خزانه ، آموزش رایگان فوتبال به نوجوانان محروم - وبلاگ ساعت ورزشی

به گزارش وبلاگ ساعت ورزشی، محمدجواد شعبانی برای آنها که فوتبال را از زمین خاکی های خزانه شروع کردند، چهره محبوب و آشنایی است. او از کودکی ساکن این محله بوده و از روزهای نوجوانی سراغ ورزش رفته و به همین دلیل دغدغه و مسائل این نسل را به خوبی می داند.

وبلاگ ساعت ورزشی - رضا نیکنام : اهالی محل تعریف می کنند که او و خانواده اش دستی در کارهای خیرخواهانه دارند. شعبانی بیش از 3 دهه است که نوجوانان کم برخوردار و محروم با استعداد را به اصطلاح زیر بال و پر می گیرد و همه جوره از آنها حمایت می کند؛ چون عقیده دارد که محله خزانه؛ خوزستان تهران است. از آنجا که زمانی خوزستان قطب فوتبال کشور بود و فوتبالیست های بااستعدادی را به زمین های مستطیل فوتبال می فرستاد، خزانه هم برای او حکم خوزستان مرکز را دارد؛ چرا که خیلی از فوتبالیست های معروف مثل علی لطیفی، داود حقی، محمد نوازی و ... از دل زمین های خاکی این محله پا به توپ شده بودند.

خواندنی های بیشتر را اینجا دنبال کنید

در خزانه پاگرفتیم و به موفقیت رسیدیم

محمدجواد شعبانی که اکنون 65 ساله است خاطرات زیادی از بازی در زمین های خاکی دارد، می گوید:آن روزها خبری از زمین چمن نبود، نزدیک بازار روز خزانه که در این سال ها ساخته شده، زمینی خاکی بود که اگر بعدازظهرها به آنجا می رفتید، حتماً بچه محل ها را می دیدید که آمده اند فوتبال بازی کنند.

روزهایی که شعبانی از آنها صحبت می کند، روزهای دوری است که خزانه محله ای شلوغ، پرجمعیت و کارگرنشین بوده و هنوز خیلی از جمع شدن دودکش های آجرپزی ها نگذشته بوده و بنابراین عجیب نیست که خبری از ورزشگاه و مجموعه ورزشی در این محله نبوده است. شعبانی می گوید:زمینی در محله بود که به زمین مشمایی معروف بود. دلیل این نامگذاری این بود که زمین ها با خاک سست پوشیده شده بود و باد و باران اوضاعش را خراب می کرد. ما آن زمان که نوجوان و عاشق فوتبال بودیم، روی همین زمین خاکی، فوتبال بازی می کردیم. یادم هست آن روزها حتی توپ فوتبال هم نداشتیم، توپ های پلاستیکی را دولایه می کردیم یا با لاستیک، خودمان توپ درست می کردیم. ناگفته نماند که سال ها قبل زمین مشمایی به همت شهرداری بازسازی و نامش به سهند تغییر پیدا کرده است.

اینجا هنوز استعداد ورزشی فراوانی دارد

شعبانی که دوران پر فراز و نشیبی را در زندگی گذرانده و به خوبی کمبود امکانات و مسائل نوجوانان و جوانان محله های جنوب شهر را درک کرده، در طول این سال ها تلاش می کند که فضا و شرایطی برای استعدادیابی و پیشرفت بچه های امروز که به فوتبال علاقه دارند فراهم کند. او بانی راه اندازی مدرسه فوتبالی شده که به اقشار ضعیف و کم درآمد توجه ویژه ای دارند؛ شعبانی به مربی فوتبال گفته که حتی اگر بچه ای توان خرید کفش و لباس ورزشی نداشت، سخت گیری نکنند چراکه خودش هزینه تامین لباس و وسایل ورزشی آنها را تقبل می کند و هیچ مسئله ای در این زمینه وجود ندارد.

مدرسه فوتبالی هم که به همت شعبانی در زمین ورزشی شهدا واقع در خیابان ابریشم و انتهای خزانه راه اندازی شده در هفته3 روز محل تمرین و آموزش رایگان نوجوانان مستعد و علاقه مند به رشته فوتبال با مربیگری فرزاد پورجانی یکی از مربیان با اخلاق و نیکوکار است. او در ادامه صحبت هایش از سید مرتضی روحانی شهردار منطقه16 و میثم صمدی شهردار ناحیه5 این منطقه به دلیل همکاری و مساعدت برای رونق ورزش فوتبال در محله قدردانی می کند.

راه خدمت همچنان ادامه دارد

این پیشکسوت فوتبال عقیده دارد که در محله های جنوب شهر تهران، مثل خزانه و علی آباد هنوز که هنوزه استعداد فوتبالی وجود دارد و هر کس به نوبه خودش باید برای حمایت و پشتیبانی از این بچه ها پا به میدان بگذارد. اما اقدامات خیریه و نیکوکارانه خانواده شعبانی فقط به ورزش خلاصه نمی شود. او به یاری و یاری محمد حسین شعبانی برادر بزرگترش در 3 دهه گذشته به نیت شادی روح پدر و مادر و همچنین وحید شعبانی پسرش که چند سال قبل به رحمت خدا رفت، اقدامات خداپسندانه ای داشته اند که خودشان تمایلی برای دادن آمار و اطلاعات در این زمینه ندارند و می گویند فقط با خدا معامله کرده اند. اما از زبان اهالی خزانه شنیدیم که از خرج دوا و درمان تا خرید جهیزیه برای نوعروسان نیازمند در کارنامه شان وجود دارد. شعبانی در خاتمه یادآوری می کند که بایدبه یاری هم دست نیازمندان را بگیریم و نباید بی تفاوت باشیم.

البته شعبانی درباره بسیاری از فعالیت های خیرخواهانه ای که در محله انجام داده صحبت نمی کند اما ماجرای نامه ای که در بهبهان، پدر دختربچه ای بیمار به دست او رساند، برای هم محله ای های این فوتبالیست پیشکسوت آشناست. مثل ماجرای دختربچه ای که سال ها قبل به یاری شعبانی در بیمارستانی در تهران عمل پیوند کلیه انجام داد و حالا هنوز هم ماهی یکبار از بهبهان برای انجام آزمایش های پزشکی به مرکز می آید.او تعریف می کند:عمل پیوند کلیه این دختربچه درست زمانی رخ داد که پسر جوانم را از دست داده بودم. انگار نشانه ای از جانب خداوند بود چرا که پسر مرحومم، وحید هم دستی در کارهای خیر داشت.