تنها غذاخوردن خطر حمله قلبی در زنان را افزایش می دهد - وبلاگ ساعت ورزشی

به گزارش وبلاگ ساعت ورزشی، یک مطالعه نو اثرات بالقوه منفی تنها غذا خوردن را به ویژه برای زنان مسن نشان می دهد که دو عامل اصلی آن ممکن است تنهایی و مصرف کالری کمتر باشد. با آگاهی به این جنبه های غذا خوردن با دیگران، زنان مسن ممکن است بتوانند خطرات ناشی از تنها غذا خوردن را کاهش دهند.

به گزارش وبلاگ ساعت ورزشی، غذا خوردن به همراه یک فرد دیگر می تواند بسیار لذت بخش باشد. اما ورای لذت بخش بودن، اکنون محققان بر این باورند که این کار ممکن است فوایدی نیز برای سلامتی داشته باشد.

برعکس، به تنهایی غذا خوردن مکرر می تواند تأثیر منفی بر سلامتی به ویژه برای زنان در سنین بالا داشته باشد. بر اساس مطالعه ای که در مجله منوپوز منتشر شده است، محققان دریافته اند که غذاخوردن به تنهایی ممکن است خطرات مسائل قلبی را افزایش دهد.

مطالعه اخیر نشان می دهد که چگونه خوردن به تنهایی ممکن است خطرات سلامت قلب را برای زنان بالغ افزایش دهد، اما افراد ممکن است بتوانند این خطرات را با تعامل اجتماعی بیشتر، تغییرات تغذیه ای و ورزش کاهش دهند.

محققان 590 زن بالای 65 سال را مورد آنالیز قرار دادند و آن ها را به دو گروه که به تنهایی غذا می خوردند یا با دیگران تقسیم کردند و بر اساس اینکه آیا به طور منظم به تنهایی یا با دیگران غذا می خوردند، مورد آنالیز قرار دادند. آن ها دریافتند زنانی که به تنهایی غذا می خورند، 2.58 برابر بیشتر در معرض ابتلا به آنژین هستند، نشانه ای از بیماری عروق کرونر که شامل کاهش جریان خون به قلب می شود.

آن ها بعلاوه دریافتند که شرکت کنندگان تمایل کمتری نسبت به برچسب های تغذیه داشتند و کالری، فیبر، سدیم، پتاسیم و کربوهیدرات کمتری مصرف کردند. احتمال بیوه شدن زنان مورد آنالیز نیز بیشتر بود و عایدی کمتری داشتند.

محققان ضمن این مطالعه خاطرنشان نموده اند که ایجاد روابط اجتماعی معنادار برای زنان در سنین بالا نه تنها برای تغذیه بلکه می تواند برای سلامت کلی آن ها مفید باشد.

تاثیر انزوا بر بدن

به نظر می رسد دو عامل اصلی در مطالعه اخیر دریافت کالری کمتر در بین زنانی که به تنهایی غذا می خورند و احتمال بیشتر تنها ماندن است که می تواند منجر به بروز علائم افسردگی شود. برای کسی که اغلب به تنهایی غذا می خورد، کوشش برای رفتن به سمت خوردن وعده های غذایی بیشتر با یک همراه یا در یک جامعه، احتمالاً غیرواقعی است.

با این حال دلایل خطرناک برای سلامتی در مطالعه فوق، سرنخ هایی در خصوص اینکه چه راه چاره هایی ممکن است برای پیشگیری مفید باشند نیز ارائه می دهد. سعی در جهت کاهش تنهایی و انزوا می تواند بسیار مفید واقع شود.

بنابر صحبت های رابرت گرینفیلد، ما برای ارتباط با افراد دیگر ساخته شده ایم و گاهی برقراری این ارتباط احتیاج به کوشش دارد. او که یکی از بنیانگذاران مرکز قلب کالیفرنیاست، افسردگی و سلامت قلب را اغلب با هم مرتبط می داند و بنابراین پرداختن به هر دو را با هم مفید ذکر می نماید.

بهبود این شرایط با تعدادی از استراتژی ها امکان پذیر است که نشان داده شده سلامت قلب را افزایش و در عین حال خطر افسردگی را کاهش می دهند. این استراتژی ها عبارتند از:

• ترک سیگار کشیدن
• عدم مصرف الکل
• داشتن ورزش منظم
• استفاده از استراتژی های کاهش استرس مانند تمرکز حواس
• رسیدگی به مسائل پزشکی زمینه ای مانند فشار خون بالا
• خوردن غذا های غنی از مواد مغذی

دکتر گرین فیلد می گوید یکی از معنی دارترین تاکتیک ها این است که نوعی تعامل اجتماعی داشته باشید که به طور ایده آل بهتر است تعامل روزانه صورت بگیرد و اگر امکان پذیر نبود حداقل چند بار در هفته.

او می افزاید: ما ساخته شده ایم تا با افراد دیگر ارتباط برقرار کنیم و گاهی برقراری این ارتباط احتیاج به کوشش دارد. اگر این تعامل اجتماعی حین صرف یک وعده غذایی اتفاق بیفتد بسیار خوب است، اما راه های زیاد دیگری برای بهره مندی از مزایای ارتباطات اجتماعی وجود دارد.

به عنوان مثال او پیشنهاد می نماید که از یک دوست بخواهید تا با هم به یک پیاده روی هفتگی بروید - فعالیتی که می تواند برای قلب شما مفید باشد و در حین حرکت روحیه شما را تقویت کند. پیوستن به کلاس تمرین گروهی نیز کارساز است. در مطالعه ای که در مجله آمریکایی روان پزشکی سالمندان منتشر شده و به آنالیز تنهایی در افراد مسن می پردازد، حتی یک جلسه تمرین گروهی می تواند باعث کاهش تنهایی و انزوای اجتماعی برای شرکت کنندگان به مدت 6 ماه پس از شرکت در دوره شود.

مراقب کالری مورد احتیاج خود باشید

با افزایش سن افراد، کالری مصرفی احتیاج به تغییر دارد، به خصوص اگر تغییراتی در سطح فعالیت ایجاد شود که می تواند اندازه متابولیسم پایه را کاهش دهد. این بدان معناست که شما ممکن است توده عضلانی کمتری داشته باشید و برای حفظ وزن خود به کالری کمتری احتیاج دارید.

به گفته پل تاکاهاشی، از دست دادن چشایی می تواند تاثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی داشته باشد و منجر به کاهش اشتها و تغذیه نامناسب شود.

تغییر اندازه کالری مصرفی نه تنها می تواند با احساس انزوا، بلکه با کاهش حس چشایی نیز اتفاق بیفتد. به گفته پل تاکاهاشی که در گروه مشاوره سالمندان در کلینیک مایو کار می نماید، از دست دادن بویایی و چشایی در طول پیری به ویژه بالای 60 سال، طبیعی است. او می افزاید، اما عوامل دیگری ممکن است این مساله را تشدید کند و آن ها عبارتند از:

• مسائل دندانی
• دارو هایی مانند مهارکننده های ACE و مسدودکننده های بتا
• آلرژی یا پولیپ بینی
• بیماری آلزایمر
• بیماری پارکینسون
• سیگار کشیدن

دکتر تاکاهاشی خاطرنشان می نماید: از دست دادن چشایی می تواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی داشته باشد و منجر به کاهش اشتها و تغذیه نامناسب شود.

او پیشنهاد می نماید که اگر سن شما بالا رفته و با این مشکل ها درگیر هستید، با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید. ممکن است بتوان دارو هایی تجویز کرد یا مسائل سینوسی یا دندانی را که ممکن است بر چشایی شما تأثیر بگذارد، رفع کرد.

منبع: verywellfit