پاتوق هر صنف در تهران قدیم کجا بود؟ - وبلاگ ساعت ورزشی

به گزارش وبلاگ ساعت ورزشی، قهوه خانه ها در هویت تاریخی تهران ریشه دارند، اما در دوره صفویه توسعه تعداشان افزایش یافت تا اینکه در دوران قاجار هر قهوه خانه به صنف و پیشه خاصی اختصاص داشت و به نوعی این مکان به انجمن هر صنف تبدیل شده بود.

وبلاگ ساعت ورزشی - ثریا روزبهانی : در زمان آقامحمدخان، مرکز ایران از اصفهان به تهران تغییر پیدا کرد و این جابه جایی باعث شد تا قهوه خانه ها در تهران رونق گرفته و تعداد آن زیاد گردد. مریم معانی استاد دانشگاه، باستان شناس و پژوهشگر علوم باستان شناسی می گوید: پس از وارد شدن چای به ایران و کاشت این گیاه در شمال، کم کم ذائقه مردم تغییر کرد و دم نموده چای در میان آنها رواج یافت. پس از آن، در نیمه دوم قرن سیزدهم چای، جای قهوه را در قهوه خانه ها گرفت، اما نام قهوه خانه به همان صورت باقی ماند.

با به حکومت رسیدن ناصرالدین شاه در همه نقاط مختلف شهر از جمله بازارچه ها، خیابان ها، مسافرخانه ها، مراکز حمل و نقل، ورودی شهرها، دروازه ها، قهوه خانه راه اندازی شد و کم کم قهوه خانه ها به عنوان یک واحد صنفی فعال جای خود را در بین مردم باز کرد. قهوه خانه ها در تهران قدیم علاوه بر مکانی برای نوشیدن چای یا قهوه، خوردن ناهار، کشیدن قلیان یا چپق، محلی برای اجتماعات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نیز بودند. در اینجا افراد مختلف از هر قشر و صنفی رفت و آمد داشتند.

این افراد ضمن گذراندن اوقات فراغت ، در خصوص مسائل مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی با یکدیگر گفتگو می کردند. در واقع، این اجتماعات و تبادل افکار، اندیشه و عقاید سیاسی و مالی یکی از مهمترین عواملی بود که باعث رونق قهوه خانه ها شد. به همین دلیل در اواخر دوره قاجاریه اغلب اصناف در قهوه خانه ای پاتوق می کردند و هرکدام از قهوه خانه ها مخصوص یک صنف بود. این پاتوق ها برای اعضای هر صنف حکم رسانه های امروزی را داشت. در این پاتوق ها، اخبار جامعه همان صنف، نرخ دستمزد و اطلاعات فنی برای تازه کاران و احیاناً تغییراتی را که قرار بود رخ بدهد طرح و آنالیز می شد. به گفته معانی در آن دوران تعداد قهوه خانه های سنتی 4هزار 300 تا 4هزار و500 باب بود.